„W zdrowym ciele – zdrowy duch”. Dzisiaj już nikt na świecie nie kwestionuje, że choroba jest nie tylko stanem ciała ale i umysłu człowieka. Coraz powszechniej zauważa się, że istnieje silna zależność jednego od drugiego. Problemy somatyczne człowieka znajdują swoje odbicie w jego kondycji psychicznej, z kolei konflikty psychologiczne prędzej czy później manifestują się w ciele.

Jak zatem najskuteczniej zadbać o swoje zdrowie? Przede wszystkim zachowując równowagę. Natura dąży do utrzymania harmonii na wszystkich poziomach, na których działa, począwszy od atomów, przez organizmy żywe aż po całe ekosystemy. Jest to stan dynamiczny, nieustannie zmieniający się w czasie, stale zaburzany przez wymianę materii i energii ze środowiskiem. Utrzymanie stanu równowagi wymaga więc od nas zawsze zaangażowania, uwagi, czasu, jednym słowem: nakładu pracy. To dlatego bałagan w szafie robi się sam, a żeby zrobić porządek potrzeba wysiłku…
Zachwianie równowagi w jednej tylko tkance sprawia, że zaburzona zostaje równowaga w całym organizmie. Dzieje się tak ponieważ żaden naturalny układ w przyrodzie nie jest układem do końca zamkniętym, przeciwnie: choć pozornie zachowujemy pewną odrębność od środowiska wciąż jesteśmy uzależnieni od dopływu jego bodźców. Odbierane za pomocą zmysłów, stale informują nas o otoczeniu, w którym przebywamy. Skąd inaczej mielibyśmy wiedzieć, gdzie jesteśmy? Dopiero kontakt za pomocą zmysłów z otaczającą nas rzeczywistością pozwala na swobodny przepływ energii niezbędnej człowiekowi do życia. Pobieramy ją z powietrza, wody, pożywienia… Jak również oddajemy do środowiska w postaci energii mechanicznej, cieplnej czy chemicznej. Wszystkie dzieła człowieka, czy to akty artystycznej kreacji czy zwykłe codzienne działania, są związane z wydatkowaniem energii oddawanej do otoczenia. To dlatego po całym dniu pracy czujemy się bardzo zmęczeni: nasza równowaga energetyczna została zaburzona. A co można zrobić, żeby ją odzyskać? Istnieje wiele na to sposobów: warto skorzystać z darów, jakie daje nam na co dzień natura.

Można np. poszukać jej w pożywieniu, stosując zbilansowaną dietę czy uzupełniając dzienny jadłospis w niezbędne suplementy. W Chinach wiedza na temat żywienia sięga swymi korzeniami 6000 lat wstecz i opiera się przede wszystkim na zasadach równowagi i harmonii. W Europie dr Michał Tombak z kolei podkreśla ogromnie ważną rolę prawidłowego sposobu oddychania. Gdybyśmy oddychali tak, jak to robią dzieci 5-cioletnie – twierdzi – żylibyśmy o wiele zdrowiej i dłużej. Niektórzy w celu odzyskania równowagi wewnętrznej sięgają po ćwiczenia fizyczne, jogę, medytację. Inni upatrują harmonii i doskonałości w kamieniach, kolorach, liczbach… Każdy może skorzystać z darów natury w sposób, który mu najbardziej odpowiada. Ważne przy tym, by mieć świadomość, że równowagi nie da się po prostu: mieć. Przypomnijmy, że w przyrodzie jest to zawsze stan dynamiczny.

Zachowanie równowagi polega więc głównie na tym, by nieustannie do niej dążyć.

Jeżeli świadomie zwrócimy się w kierunku pełni zdrowia i harmonii, to rzeczywiście po pewnym czasie będziemy zdolni doświadczać tego stanu wewnętrznej równowagi, który współczesna Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa jako wellness – dobrostan. A jest to nie tylko radość płynąca z dobrego samopoczucia fizycznego, ale także poczucie harmonii i pełni w związkach z innymi ludźmi. Trzeba pamiętać, że człowiek kontaktuje się ze swoim środowiskiem nie tylko na poziomie cielesnym ale również i umysłowym. Nawiązuje relacje z drugim człowiekiem, ustosunkowuje się do pewnych idei, reaguje emocjonalnie na wszechobecne bodźcowanie ze świata, w którym żyje, co wywołuje w nim różne stany emocjonalne. Często właśnie od tych reakcji emocjonalnych zależy kondycja jego psychiki oraz poczucie wewnętrzej harmonii. Lub jego brak.Stąd nie tylko o równowadze w ciele tu mowa. Radość, szczęście, samospełnienie, poczucie winy, smutek, frustracja… Zdolność do rozpoznawania i nazywania stanów emocjonalnych, a także umiejętność radzenia sobie z emocjami zarówno własnymi jak i drugiego człowieka, stanowi podstawowy wyznacznik tzw. Inteligencji Emocjonalnej (EQ). Dążenie do rozwoju tej inteligencji pozwala na coraz lepsze zarządzanie emocjami, a w konsekwencji na uzyskanie wewnętrznej równowagi emocjonalnej.

Nie do końca mamy wpływ na to, co do nas dociera, ale za to możemy mieć wpływ na to, jak zareagujemy.

Natura sprzyja nam ogromnie, dając doskonały przykład możliwości zachowywania równowagi w przyrodzie. Jeśli się dobrze przyjrzeć zauważymy, że we wszystkim, co nas otacza istnieje harmonia i doskonałość.